Sinds vorige week doolt een nieuw virus door de straten van Spanjes meest welstellende stadswijken. Het begon in de Madrileense wijk Salamanca, de buurt met het hoogste gemiddelde inkomen van de hoofdstad. Een blik op de verkiezingsresultaten van 2019 toont dat de meerderheid er stemde op het rechtste triumviraat Partido Popular, Vox en Ciudadanos. Idem in de welvarende stadsdelen Aravaca, Chamberí en Pinar de Chamartín waarnaar het virus snel uitzwermde. Het beestje kreeg de naam coronapijos (coronasnobs) en ook het synoniem cayetanos (bijnaam voor Madrileense parvenus) kwam de Spaanse Dikke Van Dale verrijken in deze coronatijden.
Gegoede burgers met een allergie voor alles dat progressief en rood is behalve het rood van hun geliefde Spaanse vlag. Getooid in de Spaanse kleuren en gewapend met potten en pannen, die normaal alleen door de handen van hun huispersoneel gaan, trekken ze iedere avond de straat op om kabaal te maken. De meesten dragen mondmaskers maar respecteren de sociale afstand niet. Ze zijn het kotsbeu om al twee maanden quarantaine bevelen te moeten slikken van een rode coalitieregering die hun privileges inperkt. Dikwijls bewonderaars van ex-dictator Franco die het beleid van de socialistische regering Sánchez dictatoriaal noemen. Eigen soort eerst. Eigen vrijheid eerst. De enige dictatuur die toegelaten is, is die van hen. Ook Opus Dei is in hun kringen kind aan huis.
Ze waren onzichtbaar tijdens de protesten tegen de besparingen in de publieke gezondheidszorg, tegen de speculatie op de immobiliënmarkt, tegen de politieke corruptieschandalen en tegen de Zwitserse bankrekeningen van Juan Carlos I. Velen van hen maken zelf rechtstreeks of onrechtstreeks deel uit van die zelfverrijkende kaste. Wat hen verenigt is niet de angst voor het coronavirus maar de afkeer van een regering die hen altijd zou moeten toebehoren. Zij mogen ongegeneerd betogen maar de feministische mars, naar aanleiding van de dag van de vrouw, op 8 maart in Madrid beschouwen ze als een katalysator van covid-19. Een betoging die de in hun ogen bolsjewistische regering nooit had mogen toelaten.
Het coronapijo virus brak uit toen de federale regering besloot dat Madrid, als nationale broeihaard van covid-19, nog niet klaar is voor versoepeling van de lockdown maatregelen. Isabel Díaz Ayuso, de Partido Popular presidente van de Madrileense regionale regering, had het over een politiek links complot. Ook conservatieve, invloedrijke kranten zoals La Razon, El Mundo en ABC zetten de samenzweringstheorie kracht bij. Elke aanleiding is verantwoord om de linkse regering ten val te brengen. Intussen hebben ook Valencia, Sevilla, Córdoba, Zaragoza, Salamanca, Valladolid en enkele andere grote steden het protestvirus over de vloer gekregen. Terwijl het in diezelfde steden aanschuiven is aan de voedselbanken schiet post-franquistisch Spanje in een Calimero kramp in de naam van de Spaanse vlag maar tegen het algemeen belang van Spanje in. Het economisch eigenbelang van hun Spanje boven de volksgezondheid.
Comments